Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

εγώ και το παρεάκι μου

berlin 467
με λένε κατερίνα,
και μ'αρέσει να αράζουμε με την παρέα μου σε σπίτια
στον ελεύθερο χρόνο μου μ'αρέσει να τον περνάω με τους αγαπημένους μου ανθρώπους κι ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί
ξέρετε οι καλοί φίλοι είναι σαν τα αστέρια
μπορεί να μην τα βλέπεις εκεί έξω,αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν δίπλα σου
και γι'αυτό κι εγώ μ'αρέσει να μαζεύω τους ανθρώπους μου κοντά μου
τα αστέρια μου
έτσι τους λέω χαιδευτικά
γιατί είναι αυτοί που μου φωτίζουν το σκοτεινό μου δρόμο
με βοηθούν να ξεφεύγω από κακοτοπιές
εγώ και το παρεάκι μου περνάμε ανέμελα όταν είμαστε μαζί
λένε ότι είναι και γαμώ και υποσχόμαστε στους εαυτούς μας ότι δεν θα χαθούμε ποτέ
την άλλη τετάρτη μάλιστα θα πάμε να κάνουμε τατού τα αρχικά μας
είμαστε αχώριστοι
πολλοί μας λένε ότι έχουμε αρχίσει να μοιάζουμε κιόλας
συχνά όταν μας βλέπουν στο δρόμο μόνους μας ρωτάνε που είναι οι άλλοι
τους φαίνεται απίστευτο που μας βλέπουν μαζί
απευθύνονται σε μας με ένα παρατσούκλι
η αλήθεια είναι ότι είμαστε δεμένη παρέα
ποτέ δεν έχουμε τσακωθεί
είναι που επικοινωνούμε πολύ βαθιά
καταλαβαίνουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες ο ένας του άλλου
έχουμε αναπτύξει ένα δικό μας κώδικα
επικοινωνούμε με μια κουβέντα,ένα βλέμμα,ένα χάδι
αυτά αρκούν
για να καταλάβουμε αμέσως
η αλήθεια είναι πως μας ξενίζει όταν συναναστρεφόμαστε με άλλους
κι αυτοί δεν καταλάβουν απ'την πρώτη λέξη τι λέμε
γι'αυτό αποφεύγουμε να τους μιλάμε
είναι βλάκες ποτέ δεν θα φτάσουν εδώ που είμαστε εμείς
έχω ακούσει μερικούς να λένε πως είμαστε σνομπ
αυτά είναι μαλακίες
απλά ξοδεύουμε το σάλιο μας μαζί τους
μερικοί έχουν πλάκα
νομίζουν πως είναι καλύτεροι από μας
τους βλάκες!
γι'αυτό φροντίζουμε να τους δείχνουμε ότι είναι ένα τίποτα
τους φτύνουμε στην μούρη τους
κι όταν δεν τους φτύνουμε στην μούρη τους λέμε
"σε φτύνω στη μούρη ρε"
κι όταν δεν τους λέμε αυτό
απλά τους φτύνουμε
μεταφορικά
δεν μας περνάει ποτέ απ'το μυαλό ότι μπορεί να 'ναι καλύτεροι
κι έτσι περνάμε τέλεια
ο καθένας στα κυβικά του