Δεν θα ξανάρθεις σπίτι μου.Στο απαγορεύω.

Ξύπνησα το πρωί απ'το φως που έμπαινε στο δωμάτιο.
Ήσουν κι εσύ ξύπνιος,κάτι μουρμούρισα μέσα απ'τα δόντια μου και μου απάντησες νομίζω.
Μπορεί να κάνω και λάθος.
Θυμάμαι πάντως σίγουρα ότι γκρίνιαζα για το φως,το ξυπνητήρι
ότι έπρεπε να σηκωθώ,ότι μου τριβόσουν και με πείραζες
και γω σου τριβόμουν δεν λέω
αλλά εσύ περισσότερο.
Θυμάμαι που σηκώθηκα κι άρχισα να ψάχνω τα ρούχα μου
και σε ένιωθα να με βλέπεις να κοντοστέκομαι πριν βγάλω την μπλούζα μου
να βάζω το παντελόνι μου βιαστικά
να αποφεύγω το βλέμμα σου
που ξέρει πως ξέρω πως σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα
δεν είμαι επιδειξιομανής είχες πει μεταξύ άλλων χτες βράδυ.
Ντύθηκα,ήμουν έτοιμη να φύγω τώρα μα κοντοστάθηκα για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μονάχα
με το ένα πόδι μετέωρο
μα γρήγορα συνετίστηκα
έστρωσα καλύτερα την μπλούζα μου κι άνοιξα την πόρτα.

Με φώναξες.

Φιλάκι.


Θεέ μου τι πάω να κάνω.