είπα "πεινάω" για να αναγκάσω το μυαλό μου να επικοινωνήσει με την κοιλιά μου.
είπα "'έχω αγωνία" για να υποδείξω στο μυαλό μου πως θα ΄πρεπε να νιώθει.
είπα "τώρα",είπα "μην λυγίσεις",είπα "θα το μετανιώσεις".
τόσες μέρες περάσανε κι ακόμα είμαι εγκεφαλικά δυσκίνητη.
δίνω εντολές στο σύστημά μου,για να πιαστώ από τις ίδιες μου τις λέξεις.
αποτυπώνω τι θα νιώσω
μα σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ούτε τι να διατάξω το μυαλό μου δεν ξέρω.
γίναν όλα τόσο γρήγορα
ούτε αναμνήσεις δεν πρόλαβα να αποθηκεύσω
4 σχόλια:
Eίναι εντυπωσιακό το πόσο κοντά βρίσκεσαι πάντα στη δική μου ψυχολογία. Κάποιος, κάπου, περνάει τα ίδια με σένα, Κατ.
Ακαριαία μεταβίβαση, ανεξαρτήτως απόστασης...
ετσι γινεται ...
Απερίφραστες λέξεις αποτυπώνονται σε κάθε σου παρουσία. Έχεις εναν υπέροχο τρόπο να αποτυπώνεις τις μέρες σου είτε γράφοντας είτε φωτογραφίζοντάς τες.
Καλή συνέχεια.
Δημοσίευση σχολίου