Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

finals 122
finals 129
Ήμασταν 10 νομίζω.
αυτός είχε μακριά μαλλιά για αγόρι.
εγώ μάλλον κοντά για κορίτσι.
είχαμε σχεδόν το ίδιο κούρεμα.
το θεώρησα καλό.
έπειτα θα μου έλεγε πως η κοπέλα του είχε καστανόξανθα μαλλιά μέχρι την πλάτη.
φυσική ομορφιά θα έλεγε.
Ήρθε με τον πατέρα του στο σπίτι μας.
ο δικός μου πατέρας μου πε να φτιάξω καφέ.
σίγουρα έκανε κάποιο ειρωνικό σχόλιο,αλλά δεν το θυμάμαι.
μάλλον δεν θα ταν πολύ σημαντικό.
ο πατέρας του μου πε να βγάλω το καπέλο που φορούσα να βλέπουνε το πρόσωπό μου,μα εγώ δεν ήθελα γιατί το φόραγα απ'το μεσημέρι που ο ήλιος έκαιγε και μετά από πέντε ώρες κρυφτό τα μαλλιά μου είχαν πατικωθεί.
Τους έκανα το χατίρι.
αλλά το ξανάβαλα αμέσως.
έπειτα είπε στον γιο του και σε μένα να πάμε να παίξουμε έξω.
παίξαμε μήλα.
χτυπούσε με δύναμη κι ελισσόταν με ταχύτητα.
όλα τα κορίτσια τον αγαπούσαν.
αλλά εγώ τον γνώρισα πρώτη.

3 σχόλια:

diimdam είπε...

xa!ton exoyme ...!!

χαμένη σε ένα ατέρμονο όνειρο είπε...

και δικαιωματικά σου ανήκει!

elv είπε...

ποδαρακιααααα *_____*

(παντοτε σχετικη!)