Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011


19.10 032
Ύψωνα κάστρα.Ψηλά.Να με περιβάλουν.Να μπορώ να βλέπω τον κόσμο απο ψηλά.
Άλλα δεν υπολόγιζα πως θα ερχόσουν.
Να με πολιορκήσεις
να με κατακτήσεις
να μου γκρεμίσεις τα τείχη μου
αφήνοντας με εκτεθειμένη στις λεηλασίες.
Τώρα είμαι καταδικασμένη να ζήσω.Σαν θνητή ανάμεσα στους θνητούς.
Ευχαριστώ.

2 σχόλια:

*ένα παιδί μετράει τ'άστρα είπε...

Εγώ πάντα θα αναπολώ τα τείχη που είχα χτίσει..

quaintrelle dandy είπε...

καλά κάνεις και ευχαριστείς. Είναι μεγάλο δώρο, έστω κι αν πότε πότε βρεθείς να νοσταλγείς τα κάστρα σου :)